قانون کنوانسیون چارچوب حفاظت از محیط زیست دریایی دریای خزر
متن کامل کنوانسیون حفاظت از محیط زیست دریای خزر(کنوانسیون تهران)
به گزارش خبرنگار محیط زیست خبرگزاری دانشجویان ایران طرفهای متعاهد (جمهوری آذربایجان، جمهوری اسلامی ایران، جمهوری قزاقستان، فدراسیون روسیه و ترکمنستان) با آگاهی از تخریب محیط زیست دریای خزر در اثر آلودگی ناشی از منابع مختلف فعالیتهای انسانی از جمله تخلیه مواد مضر، خطرناک، مواد زائد و سایر آلودگیهای ناشی از منابع دریایی و منابع مستقر در خشکی، با تصمیم راسخ در حفظ منابع زنده دریای خزر برای نسلهای حاضر و آینده، با آگاهی به ضرورت تضمین عدم مضر بودن فعالیتهای مستقر در خشکی برای محیط زیست دریای خزر، با توجه به خطرات ناشی از نوسانات سطح آب که محیط زیست دریای خزر و خصوصیات اکولوژیکی و آب نگاری منحصر به فرد آن را تهدید می‌کند، با تاکید بر اهمیت حفاظت از محیط زیست دریای خزر و با تصدیق اهمیت همکاری میان دولتهای ساحلی خزر و با سازمانهای بین‌المللی مربوطه، با هدف حفاظت و نگهداری محیط زیست دریایی دریای خزر کنوانسیون تهران را امضا کردند.
کنوانسیون حفاظت از محیط زیست دریای خزر (کنوانسیون تهران) امروز سه‌شنبه 13 آبانماه سال 82 با حضور رییس سازمان حفاظت محیط زیست جمهوری اسلامی ایران، وزیر جمهوری آذربایجان و معاونین وزرای محیط زیست جمهوری قزاقستان، فدراسیون روسیه و ترکمنستان در پایتخت کشورمان امضا شد.
بخش اول «مفاد کلی»
ماده 1
«تعاریف»
برای مقاصد این کنوانسیون :
*منظور از «برنامه عملکرد»، برنامه علمکرد برای حفاظت و توسعه پایدار محیط زیست دریای خزر می‌باشد.
*منظور از «طرف متعاهد»، دولت ساحلی خزر می‌باشد که رضایت داده بوسیله این کنوانسیون محدود شود.
*منظور از «تخلیه مواد زاید»، عبارت است از :
- هرگونه انتقال یا دفع عمدی مواد زاید یا سایر مواد ناشی از شناوردها، وسایط نقلیه هوایی، سکوها یا دیگر سازه‌های ساخت بشر
- هرگونه رهاسازی عمدی لاشه شناورها، وسایط نقلیه هوایی، سکوهایی بلااستفاده یا دیگر سازه‌های ساخت بشر در دریای خزر
*منظور از «مواد خطرناک»، هرگونه موادی است که ایجاد مسمومیت، سرطان، تغییرات ژنتیکی یا معلولیت ارثی می‌نمایند به ویژه در صورتی که مقاومت باشند.
*منظور از «مرجع ملی»، مرجعی است که هر طرف متعاهد به عنوان مسوول هماهنگ ساختن اقدامات ملی برای اجرای این کنوانسیون و پروتکلهای آن تعیین نموده است.
[منظور از «سازمان»، سازمان همکاری دولتهای ساحلی دریای خزر برای هماهنگی و اجرای این کنوانسیون و پروتکلهای آن می‌باشد که در فوریه 1992 در تهران، کشورهای ساحلی دریای خزر با تشکیل آن موافقت نموده‌اند.]
*منظور از «آلودگی ناشی از منابع واقع در خشکی»، آلودگی دریا ناشی از هر نوع منبع مشخص یا نامشخص است که از خشکی، از طریق آب یا هوا یا مستقیما از ساحل به محیط زیست دریایی وارد می‌شود. این شامل آلودگی ناشی از دفع عمدی از خشکی به بستر دریا از طریق تونل، خطوط لوله یا دیگر وسایل می‌شود.
*منظور از «وضعیت اضطراری زیست محیطی»، یعنی وضعیتی یا تهدید قریب‌الوقوعی که موجب آلودگی جدی یا زیانهای دیگری به محیط زیست دریای خزر شود و آنچه از علل طبیعی مانند: سیلاب یا سایر فعالیتهای انسانی مانند حوادث صنعتی ناشی شود.
*منظور از «حادثه صنعتی»، حادثه‌ای است که از یک توسعه کنترل نشده در روند هر فعالیتی که مواد خطرناکی را در بردارد ناشی شود؛ خواه در زمان تاسیس، به عنوان مثال در طول ساخت، استفاده، ذخیره، تبادل یا دسترسی، خواه در طول انتقال.
«شناور»، به هرگونه شناوری اتلاق می‌گردد که در محیط دریایی فعالیت می‌کند و شامل هاورکرفت، قایق‌های تندرو، زیردریایی‌ها، قایق‌هایی که یدک کشیده می شوند، قایق‌های خودرو همچنین سکوها و سایر سازه‌های دریایی انسان ساخت می‌باشد.
«گونه‌های غیربومی مهاجم»، یعنی گونه‌های غیربومی که استقرار و انتشار آنها اکوسیستم‌ها، زیستگاه‌ها یا گونه‌ها را تهدید می‌نماید و آسیب اقتصادی یا زیست محیطی به وجود می‌آورد.
ماده 2
«هدف»
هدف این کنوانسیون، که طبق مفاد مربوطه آن دنبال می‌شود، حفاظت از محیط زیست دریای خزر از کلیه منابع آلوده کننده و حفاظت، نگهداری، احیا و استفاده منطقی و پایدار از منابع زنده آن می‌باشد.
ماده 3
«دامنه شمول»
این کنوانسیون در مورد محیط زیست دریای خزر با در نظر گرفتن نوسان سطح آب آن و اراضی متاثر از نزدیکی به دریا اعمال می‌شود.
بخش دوم «تعهدات کلی»
ماده 4
«تعهدات کلی»
طرفهای متعاهد:
الف) به صورت فردی یا مشترک کلیه اقدامات مناسب را برای جلوگیری، کاهش و کنترل آلودگی دریای خزر اتخاذ خواهند نمود؛
ب) به صورت فردی یا مشترک، کلیه اقدامات مناسب را برای حفاظت، نگهداری و احیای محیط زیست دریای خزر اتخاذ خواهند نمود؛
ج) استفاده از منابع دریایی خزر به شکلی که موجب آسیب به محیط زیست دریای خزر نشود؛
د) همکاری با یکدیگر و با سازمانهای ذیصلاح بین‌المللی به منظور نیل به اهداف این کنوانسیون.
ماده 5
«اصول»
طرفهای متعاهد در اقدامات خود به منظور رسیدن به اهداف این کنوانسیون و اجرای مفاد آن، از طریق اصول ذیل راهنمایی خواهند شد .
الف) اصل پیشگیرانه، به موجب آن در جایی که یک تهدید جدی یا خسارت جبران‌ناپذیر به محیط زیست دریای خزر اتفاق افتد، فقدان اطمینان علمی جامع نمی‌تواند به عنوان دلیلی برای به تعویق انداختن اقداماتی که توجیه اقتصادی دارند، محسوب شود؛
ب) اصل پرداخت آلوده کننده، به موجب آن آلوده کننده هزینه‌های آلودگی شامل جلوگیری، کنترل و کاهش را بر عهده دارد؛
ج) اصل دسترسی به اطلاعات مربوط به آلودگی محیط زیست دریای خزر، که طبق آن طرفهای متعاهد یکدیگر را با حداکثر اطلاعات ممکن در این زمینه تجهیز می‌کنند.
ماده 6
«تعهد به همکاری»
طرفهای متعاهد به صورت دو یا چند جانبه برای توسعه پروتکلهای این کنوانسیون که شامل اقدامات، خط مشی‌ها و استانداردهای اضافی به منظور اجرای این کنوانسیون است، با یکدیگر همکاری خواهند نمود.
بخش سوم«جلوگیری، کاهش و کنترل آلودگی»
ماده 7
«آلودگی ناشی از منابع واقعی در خشکی»
1- طرفهای متعاهد کلیه اقدامات مناسب را برای جلوگیری، کاهش و کنترل آلودگی دریاز خزر ناشی از منابع واقعی در خشکی به عمل خواهند آورد.
2- طرفهای متعاهد در توسعه پروتکلهای این کنوانسیون که شامل اقدامات بیشتری برای جلوگیری، کاهش و کنترل آلودگی دریای خزر ناشی از منابع واقعی در خشکی می‌باشد همکاری خواهند نمود. چنین پروتکل‌هایی می‌توانند شامل اقدامات ذیل باشد:
الف) جلوگیری، کنترل و کاهش خروج آلاینده‌ها از منابع آلوده کننده از طریق بکارگیری تکنولوژی‌هایی که تولید مواد زاید در آنها صفر یا کم می‌باشد؛
ب) جلوگیری، کنترل و کاهش آلودگی ناشی از منابع واقعی در خشکی از طریق صدور مجوز تخلیه آبهای زاید توسط مراجع ملی ذیصلاح طرفهای متعاهد؛
ج) اجازه تخلیه آبهای زاید بر اساس تشویق به استفاده از تکنولوژی‌های ایمن محیط زیستی؛
د) تحمیل توصیه‌های شدید‌تر از آنچه که قسمت‌های «ب» و «ج» این ماده آمده، مطابق پروتکلهای اضافی به این کنوانسیون، در صورتی که کیفیت آبهای دریافتی یا اکوسیستم متاثر از آن در دریای خطر ایجاب کند؛
ه) بکارگیری انواع تصفیه برای آبهای زاید شهری در صورت لزوم به صورت مرحله‌ای؛
و) اقدامات مناسب برای کاهش ورود مواد آلی از منابع شهری و صنعتی، نظیر بکارگیری بهترین تکنولوژی ممکن از لحاظ زیست محیطی؛
ز) اقدامات مناسب برای توسعه بهترین رویه‌های زیست‌محیطی برای کاهش ورود مواد آلی و خطرناک از منابع نامعلوم از جمله کشاورزی؛
ح) اقدامات لازم برای حفظ پایداری و تصفیه کامل منابع آلوده کننده ساحلی که ادامه آن تاثیرات منفی بر دریای خزر دارد؛
3- چنانچه تخلیه از آبراهی که در سرزمین‌های دو یا چند طرف متعاهد جریان دارد یا مرز بین آنها را تشکیل می‌دهد احتمال دارد باعث آلودگی دریای خزر شود، طرفهای متعاهد اقدامات مناسب را برای جلوگیری، کاهش و کنترل چنین آلودگی انجام خواهند داد و در شرایط مناسب با تاسیس ارگانهای مشترک مسوول در تعیین و حل مسایل بالقوه آلودگی، همکاری خواهند نمود.
ماده 8
«آلودگی ناشی از فعالیتهای بستر»
طرفهای متعاهد کلیه اقدامات مناسب را برای جلوگیری، کنترل و کاهش آلودگی دریای خزر ناشی فعالیت‌هایی که در بستر دریا صورت می‌گیرند، انجام خواهند داد و همکاری آنها در گسترش پروتکلهای این کنوانسیون در این زمینه تشویق می‌گردد.
ماده 9
«آلودگی ناشی از شناورها»
طرفهای متعاهد کلیه اقدامات مناسب را برای جلوگیری، کاهش و کنترل آلودگی دریای خطر ناشی از شناورها انجام خواهند داد و در گسترش پروتکلها و موفقتنامه‌های این کنوانسیون که شامل اقدامات توافقی، خط مشی‌ها و استانداردهای موثر می‌باشد، با در نظر گرفتن استانداردهای بین‌المللی مربوطه همکاری خواهند نمود.
ماده 10
«آلودگی ناشی از مواد زائد»
1- طرفهای متعاهد کلیه اقدامات لازم را برای جلوگیری، ممانعت، کاهش و کنترل آلودگی دریای خزر ناشی از تخلیه مواد زاید شناورها و وسایط نقلیه هوایی که در سرزمین خود ثبت شده یا با پرچم آن پرواز می‌کنند، به عمل خواهند آورد.
2- طرفهای متعاهد در توسعه پروتکلهای این کنوانسیون و اقدامات توافق شده، آیین کار و استانداردهایی که برای آن موثر است همکاری خواهند نمود.
3- زمانی که امنیت کشتی یا هواپیما در دریا در اثر تخریب یا از دست دادن کامل کشتی یا هواپیما در حال تهدید است یا در مواردی که خطری انسان یا حیات دریایی را تهدید کند، چنانچه تخلیه مواد زاید تنها راه دفع تهدید است و اگر احتمال دارد که عواقب خسارت این تخلیه، کمتر از حوادث دیگر است، مفاد این ماده به کار گرفته نخواهد شد. چنین تخلیه‌هایی باید طوری هدایت شوند که احتمال آسیب رساندن به انسان یا حیات دریایی را به حداقل رساند یا موجب کاهش محدودیت‌های استفاده معقول از دریا باشد؛ این تخلیه‌ها باید گزارش شوند و در مورد آنها طبق مفاد پروتکل‌هایی که در پاراگراف دوم این ماده به آنها اشاره شده عمل شود.
ماده 11
«آلودگی ناشی از سایر فعالیتهای انسان»
1- طرفهای متعاهد کلیه اقدامات لازم را برای جلوگیری ، کاهش و کنترل آلودگی دریای خزر ناشی از سایر فعالیتهای انسانی که در موارد 7 تا 10 مورد اشاره قرار نگرفته‌اند، از جمله احیای اراضی و لایروبی سواحل و سدسازی به عمل خواهند آورد.
2- طرفهای متعاهد کلیه اقدامات مناسب را برای کاهش تاثیرات منفی احتمالی اقداماتی که منشا انسانی دارند را به منظور کم کردن عواقب نواسان سطح دریا بر اکوسیستم دریای خزر انجام خواهند داد.
ماده 12
«جلوگیری از ورود، کنترل و از بین بردن گونه‌های غیربومی مهاجم»
طرفهای متعاهد کلیه اقدامات مناسب را برای جلوگیری از ورود گونه‌های غیربومی مهاجم به دریای خزر و کنترل و مبارزه با آنها که تهدیدی برای اکوسیستم‌ها، زیستگاه‌ها و گونه‌ها می‌باشند، به عمل خواهند آورد.
ماده 13
«موارد اضطراری زیست محیطی»
1- طرفهای متعاهد ضمن انجام کلیه اقدامات مناسب، برای حفاظت از انسان و محیط زیست دریایی در مقابل عواقب موارد اضطراری طبیعی یا انسانی همکاری خواهند نمود. به همین منظور، اقدامات پیشگیرانه، آمادگی و متقابل از جمله اقدامات احیا کننده خواهند بود.
2- به منظور اقدامت جلوگیری کننده و ایجاد اقدامات آمادگی، طرف متعاهد اصلی، فعالیتهای خطرناکی را که قادر به ایجاد شرایط اضطراری زیست محیطی هستند در درون قلمرو خویش مشخص خواهد کرد و همچنین تضمین می‌نماید که سایر طرفهای متعاهد از چنین پیشنهادها یا فعالیتهای موجود آگاهی پیدا کنند.
طرفهای متعاهد موافقت می‌نمایند که ارزیابی تاثیرات محیط زیستی فعالیتهای خطرناک و اقدامات مربوط به کاهش خطرپذیری را انجام دهند.
3- طرفهای متعاهد برای ایجاد سیستم‌های هشدار دهنده حوادث صنعتی و وضعیت‌های اضطراری محیط زیستی همکاری خواهند نمود. در صورت بروز یک حادثه اضطراری زیست محیطی یا تهدید قریب‌الوقوع یک حادثه، طرف متعاهد اصلی تضمین می‌کند که طرفهای متعاهدی که احتمالا تحت تاثیر قرار می‌گیرد را بدون تاخیر در سطوح مناسب مطلع گرداند.
4- طرفهای متعاهد کلیه اقدامات لازم را برای تاسیس و نگهداری تمهیدات لازم برای مواقع اضطراری از جمله فراهم آوردن تجهیزات کافی و پرسنل کارآمد و آماده در هنگام بروز شرایط اضطراری، به عمل خواهند آورد.
بخش چهارم «حفاظت، نگهداری و احیای محیط زیست دریایی»
ماده 14
«حفاظت، نگهداری و احیای منابع زنده دریایی»
1- طرفهای متعاهد توجه ویژه‌ای نسبت به حفاظت، نگهداری، احیا و استفاده منطقی از منابع زنده دریایی خواهند داشت و تمامی اقدامات لازم را بر اساس علمی‌ترین مدارک قابل دسترس در موارد ذیل به عمل خواهند آورد:
الف) توسعه و افزایش بالقوه منابع زنده جهت نگهداری، احیا و استفاده منطقی از موازنه زیست محیطی با در نظر گرفتن نیازهای انسانی در مورد تغذیه و برآوردن اهداف اقتصادی و اجتماعی؛
ب) حفظ و احیای جمعیت گونه‌های دریای در سطحی که بتواند حداکثر محصول پایدار و با کیفیت مطلوب را توسط عوامل زیست محیطی و اقتصادی مربوطه و با در نظر گرفتن روابط بین گونه‌ها تولید کند؛
ج) تضمین اینکه گونه‌های دریایی بوسیله بهره‌برداری بیشتر در معرض خطر نیستند، در بردارند؛
د) ترویج توسعه و استفاده از تورهای ماهیگیری انتخابی و شیوه‌هایی که حداقل تلفات را در صید گونه‌های مورد هدف و گونه‌هایی که مورد هدف نیستند، در بردارند؛
ه) حفاظت، نگهداری و احیا گونه‌های کمیاب، بومی و در معرض خطر؛
ی) حفاظت از تنوع گونه‌ای و زیستگاه‌های گونه‌های کمیاب بومی و گونه‌های در معرض خطر مانند اکوسیستم‌های آسیب‌پذیر؛
2- طرفهای متعاهد در توسعه پروتکلها به منظور به عهده گرفتن اقدامات لازم برای حفاظت، نگهداری و احیای منابع زنده دریایی همکاری خواهند نمود.
ماده 15
«مدیریت مناطق ساحلی»
طرفهای متعاهد سعی خواهند نمود تمامی اقدامات لازم را جهت توسعه واجرای برنامه‌ها و راه‌بردهای ملی برای مدیریت و برنامه‌ریزی اراضی متاثر از نزدیکی‌شان به دریا، به عمل آوردند.
ماده 16
«نوسان سطح آب دریای خزر»
طرفهای متعاهد در زمینه توسعه پروتکلهای این کنوانسیون مبنی بر به عهده گرفتن تحقیقات علمی مورد نیاز تا آنجا که عملی است و اقدامات و رویه‌های توافق شده جهت ارزیابی تاثیرات نوسان سطح آب دریای خزر همکاری خواهند نمود.
بخش پنجم «خط مشی‌ها»
ماده 17
«ارزیابی اثرات زیست محیطی»
1- هر یک از طرفهای متعاهد کلیه اقدامات لازم را برای شروع و به کارگیری خط مشی‌های ارزیابی اثرات زیست محیطی هر نوع فعالیتی که احتمالا تاثیر زیان آور مهمی بر محیط زیست دریای خزر دارد، به عمل خواهند آورد.
2- هر یک از طرفهای متعاهد کلیه اقدامات لازم را جهت انتشار نتایج ارزیابی‌های زیست محیطی که طبق پاراگراف یک این ماده انجام شده، برای سایر طرفهای متعاهد انجام خواهند داد.
3- طرفهای متعاهد در گسترش پروتکل‌هایی که خط مشی ارزیابی اثرات محیط زیستی دریای خزر را در چارچوب فرامرزی تعیین می‌کند، همکاری خواهند نمود.
ماده 18
«همکاری بین طرفهای متعاهد»
1- طرفهای متعاهد با توجه به نیازها و با توجه به رویه‌های بین‌المللی رایج جهت جلوگیری کاهش و کنترل آلودگی و حفاظت، نگهداری و احیای محیط زیست دریای خزر در تدوین، تکمیل و تطبیق قوانین، استانداردها، رویه‌های توصیه شده و خط مشی‌های سازگار با این کنوانسیون همکاری خواهند نمود.
2- طرفهای متعاهد در تنظیم یک برنامه عملیاتی جهت حفاظت محیط زیست دریای خزر، به منظور جلوگیری، کاهش و کنترل آلودگی و حفاظت، نگهداری و احیای محیط زیست دریایی همکاری خواهند نمود.
3- طرفهای متعاهد به صورت انفرادی یا مشترک در اجرای تعهدات خود که در پاراگراف‌های 1 و 2 این ماده شرح داده شده اقدام خواهند کرد، از جمله:
الف) جمع‌آوری، گردآوری و ارزیابی اطلاعات برای تشخیص منابعی که باعث آلودگی دریای خزر می‌شوند یا احتمال دارد موجب آلودگی در دریای خزر شوند و تبادل اطلاعات میان طرفهای متعاهد به طور مناسب؛
ب) توسعه برنامه‌ها جهت پایش کیفیت و کمیت آب؛
ج) توسعه برنامه‌های فوق‌العاده برای موارد اضطراری آلودگی؛
د) تشریح محدودیت‌های خروج، نشر و تخلیه مواد زاید و ارزیابی تاثیر برنامه‌های کنترل؛
ه) تشریح اهداف مربوط به کیفیت آب و پیشنهاد اقدامات مرتبط برای حفظ و در صورت لزوم بهبود کیفیت آبهای موجود؛
و) توسعه برنامه‌های عملیاتی هماهنگ شده برای کاهش بار آلودگی ناشی از مناطق شهری و صنعتی و منابع انتشار آلودگی از جمله پسابهای کشاورزی، شهری و سایر پسابها؛
ماده 19
«پایش»
1- طرفهای متعاهد برای ایجاد و اجرای برنامه‌های انفرادی و یا مشترک به منظور پایش شرایط زیست محیطی دریای خزر تلاش خواهند نمود.
2- طرفهای متعاهد نسبت به تهیه فهرستی از عوامل آلاینده که در درون دریای خزر تخلیه و متمرکز می‌شوند و به طور منظم قابل پایش می‌باشند، توافق خواهند کرد.
3- طرفهای متعاهد در فواصل منظم، ارزیابی‌های انفرادی یا مشترکی از شرایط محیط زیستی دریای خزر انجام خواهند داد و تاثیر اقدامات مربوط به جلوگیری، کنترل و کاهش آلودگی محیط زیست دریاز خزر را بررسی خواهند کرد.
4- به همین منظور، طرفهای متعاهد در هماهنگ کردن قوانین جهت ایجاد و اجرای برنامه‌های پایش، سیستم‌های اندازه‌گیری، روشهای تجزیه، پردازش اطلاعات و ارزش گذاری خطر مشی‌ها در کیفیت اطلاعات، تلاش خواهند نمود.
5- طرفهای متعاهد یک پایگاه اطلاعات متمرکز و یک سیستم مدیریت اطلاعات را با کارکردی به عنوان مخزن کلیه اطلاعات مربوطه، پایه‌ای برای تصمیم‌گیری و یک منبع کلی از اطلاعات و آموزش برای متخصصان، مدیران و عموم مردم، توسعه خواهند داد.
ماده 20
«تحقیق و توسعه»
طرفهای متعاهد در هدایت تحقیق و توسعه روشهای موثر برای جلوگیری، کاهش و کنترل آلودگی دریای خزر همکاری خواهند کرد؛ بدین منظور طرفهای متعاهد در تلاش برای راه‌اندازی یا تقویت برنامه‌های تحقیقاتی ویژه همکاری خواهند نمود از جمله در:
الف) توسعه روشهای ارزیابی سمیت مواد مضر و تحقیق درباره نحوه تاثیر آنها بر محیط زیست دریای خزر؛
ب) توسعه و بکارگیری تکنولوژی‌های ایمن و بی‌خطر از لحاظ زیست محیطی؛
ج) از بین بردن تدریجی یا جانشین کردن سایر مواد با موادی که احتمالا باعث آلودگی می‌شوند؛
د) توسعه روشهای ایمن و بی‌خطر از لحاظ زیست محیطی در انتقال مواد خطرناک؛
ه) توسعه روشهای ایمن و بی‌خطر از لحاظ زیست محیطی در امور مربوط به سازه‌های آبی و مهار آب؛
و) ارزیابی خسارات مالی و فیزیکی ناشی از آلودگی‌ها؛
ز) بهبود دانش به رژیم هیدرولوژیکی و پویایی اکوسیستم دریای خزر شامل نوسان سطح دریا و تاثیرات چنین نوساناتی بر اکوسیستم‌های ساحلی و دریایی؛
ح) مطالعه میزان تشعشع و سطوح رادیواکتیویته در دریای خزر.
ماده 21
«تبادل و دسترسی به اطلاعات»
1- طرفهای متعاهد طبق مفاد این کنوانسیون به طور مستقیم یا از طریق دبیرخانه، به تبادل منظم اطلاعات پایه خواهند پرداخت.
2- طرفهای متعاهد بر طبق مقررات ملی خود و با توجه به مفاد موافقتنامه‌های بین‌المللی موجود در ارتباط با دسترسی عموم به اطلاعات زیست‌محیطی، جهت تامین دسترسی عموم به اطلاعات مربوط به شرایط زیست‌محیطی دریای خزر و اقدامات یا برنامه‌های انجام شده در جهت جلوگیری، کنترل و کاهش آلودگی این دریا، تلاش خواهند نمود.
بخش ششم «ترتیبات سازمانی»
ماده 22
«اجلاس طرفهای متعاهد»
1- اجلاس طرفهای متعاهد بدینوسیله ایجاد می‌شود.
2-اجلاس طرفهای متعاهد شامل یک نماینده از هر کدام از طرفین متعاهد می‌باشد که حق یک رای را دارد و هر نماینده می‌تواند توسط یک یا چند مشاور همراهی شود.
3- اولین جلسه اجلاس طرفهای متعاهد باید حداکثر تا دوازده ماه پس تاریخ اجرای این کنوانسیون تشکیل شود. پس از آن اجلاس طرفهای متعاهد در فواصل منظم، مطابق آنچه که در اولین جلسه تعیین می‌شود، برگزار خواهد شد.
4- جلسات اجلاس طرفهای متعاهد در مواردی که از نظر اجلاس طرفهای متعاهد ضروری باشد یا براساس درخواست کتبی یکی از طرفها در صورتی که توسط حداقل دو طرف متعاهد دیگر حمایت شود، برگزار خواهد شد.
5- جلسات اجلاس طرفهای متعاهد می‌بایست به صورت دوره‌ای و بر اساس نام کشورهای متعاهد به ترتیب حروف الفبای انگلیسی، در هر کشور یا در مکان دبیرخانه برگزار گردد.
6- ریاست اجلاس طرفهای متعاهد می‌بایست به نوبت و بر اساس نام کشورهای متعاهد به ترتیب حروف الفبای انگلیسی به ایشان واگذار گردد. در صورت خالی ماندن مسند ریاست، طرف متعاهدی که ریاست اجلاس را بر عهده دارد، می‌بایست جانشینی را تا پایان دوره ریاست آن طرف متعاهد مشخص نماید.
7- {زبانهای کاری اجلاس طرفهای متعاهد انگلیسی، فارسی و روسی خواهد بود.}
8- تمامی تصمیمات اجلاس طرفهای متعاهد بر اساس اتفاق آرا اتخاذ خواهد شد.
9- اجلاس طرفهای متعاهد در اولین جلسه خود درباره این موارد تصمیم می‌گیرند:
الف) تاسیس سایر نهادهای کنوانسیون در صورت لزوم؛
ب) توافق درباره امور مربوط به دبیرخانه دایمی اجلاس، از جمله محل و کارکنان آن؛
ج) مقررات آیین کار و مقررات مالی خود و ارگانهای فرعی؛
10- وظایف اجلاس طرفهای متعاهد شامل موارد ذیل می‌باشد:
الف) نظارت بر اجرای کنوانسیون و پروتکلهای آن؛
ب) نظارت بر محتویات کنوانسیون و پروتکلهای آن؛
ج) بررسی و تصویب پروتکلهای الحاقی یا هرگونه اصلاحیه به کنوانسیون یا پروتکلهای آن و تصویب و اصلاح ضمایم این کنوانسیون و پروتکلهای آن؛
د) دریافت و بررسی گزارش‌هایی که توسط طرف های متعاهد ارایه شده و بررسی و ارزیابی وضعیت محیط زیست دریایی بویژه وضعیت آلودگی و اثرات آن بر اساس گزارش‌هایی که توسط طرفهای متعاهد و سازمانها صلاحیت‌دار منطقه‌ای یا بین‌المللی تهیه شده؛
ه) بررسی گزارش‌هایی که توسط دبیرخانه راجع به موضوعات مربوط به این کنوانسیون تهیه شده؛
و) در صورت لزوم جستجوی خدمات مالی و فنی ارگانهای بین‌المللی مربوطه و نهادهای علمی برای پیگیری اهداف این کنوانسیون؛
ز) ایجاد ارگانهای فرعی برای اجرای کنوانسیون و پروتکلهای آن در صورتی که لازم باشد؛
ح) انتخاب دبیر اجرایی و سایر پرسنل در صورت نیاز، با توجه به عادلانه بودن تعداد نمایندگان طرفهای متعاهد؛
انجام سایر کارهایی که برای رسیدن به اهداف کنوانسیون لازم است.
ماده 23
«دبیرخانه کنوانسیون»
1- دبیرخانه کنوانسیون بدینوسیله ایجاد می‌شود.
2- دبیرخانه می‌بایست شامل دبیر اجرایی کنوانسیون و پرسنل لازم برای انجام وظایفی که از این پس مشخص می‌گردند، می‌باشند.
3- دبیر اجرایی، ریاست امور اداری دبیرخانه کنوانسیون و انجام وظایف مربوطه را که توسط اجلاس طرفهای متعاهد و بر اساس قوانین اجرایی و مالی مورد تایید آن تعیین شده، بر عهده خواهد داشت .
4- وظایف دبیرخانه شامل:
الف) ترتیب دادن و فراهم نمودن تدارکات جلسات اجلاس طرفهای متعاهد و ارگانهای فرعی آن؛
ب) تهیه و ارسال اعلامیه‌ها، گزارشها و سایر اطلاعات دریافت شده به طرفهای متعاهد؛
ج) بررسی درخواستها و اطلاعات دریافتی از طرفهای متعاهد و مشورت با آنها در خصوص موضوعات مربوط به اجرای کنوانسیون و پروتکلهای آن؛
د) تهیه و ارسال گزارش موضوعات مربوط به اجرای کنوانسیون و پروتکلهای آن؛
ه) تاسیس و نگهداری پایگاه اطلاعات و انتشار قوانین ملی طرفهای متعاهد و حقوق بین‌الملل مربوط به حفاظت از دریای خزر؛
و) ایجاد ترتیباب لازم برای تامین کمک‌ها و توصیه‌های فنی برای اجرای موثر کنوانسیون و پروتکلهای آن، در صورت تقاضای هر یک از طرفهای متعاهد؛
ز) اجرای وظایفی که ممکن است طبق پروتکلهای این کنوانسیون تعیین شود؛
ح) همکاری مناسب با سازمانها و برنامه‌های منطقه‌ای و بین‌المللی؛
ی) انجام سایر وظایفی که ممکن است توسط کنفرانس طرفها تعیین گردد؛
بخش هفتم «پروتکلها و ضمایم»
ماده 24
«تصویب پروتکلها»
1- هر یک از طرفها متعاهد می‌توانند پروتکل‌هایی را برای این کنوانسیون پیشنهاد نمایند. این پروتکلها به اتفاق آرا در جلسه‌ای از جلسات اجلاس طرفهای متعاهد به تصویب خواهد رسید. چنانچه در متن پروتکلها برای تصویب، روش دیگری ابداع نشده باشد،پس آن که تمامی طرفهای متعاهد طبق مفاد قانون اساسی خود، آنها را تصویب یا با آنها موافقت نمایند، لازم‌الاجرا خواهد شد. پروتکلها جز لاینفک کنوانسیون خواهند بود.
2- حداقل شش ماه قبل از تشکیل جلسه طرفهای متعاهد برای طرح یا تصویب هر پروتکل، متن آن توسط دبیرخانه به اطلاع طرفهای متعاهد خواهد رسید .
ماده 25
«تصویب ضمائم و اصلاحات»
1- ضمائم این کنوانسیون یا هر یک از پروتکلهای آن جز لاینفک کنوانسیون یا پروتکل می‌باشد مگر آنکه صریحا روش دیگری پیش‌بینی شده باشد. اشاره به این کنوانسیون یا پروتکلهای آن در عین حال اشاره به ضمایم مربوطه می‌باشد. چنین ضمایمی محدود به آیین‌نامه‌ها و موضوعات علمی، فنی و اداری خواهد بود.
2- ضمائم این کنوانسیون یا هر یک از پروتکلهای آن بر طبق آیین‌نامه وضع شده در ماده 24 پیشنهاد و تصویب خواهد شد .
3- پیشنهاد، تصویب و لازم‌الاجرا شدن اصلاحیه‌های ضمایم این کنوانسیون یا هر یک از پروتکلها تابع آیین‌نامه‌ای خواهد بود که جهت پیشنهاد، تصویب و لازم‌الاجرا شدن ضمایم این کنوانسیون یا ضمایم پروتکلها در نظر گرفته شده است.
4- هر ضمیمه یا اصلاحیه آن که مربوط به اصلاح این کنوانسیون یا هر یک از پروتکلها باشد ضمیمه یا اصلاحیه لازم‌الاجرا نخواهد شد مگر زمانی که اصلاحیه کنوانسیون یا پروتکل مربوطه لازم‌اجرا شود.
بخش هشتم «اجرا و قبول»
ماده 26
«اجرای کنوانسیون»
1- هر یک از طرفهای متعاهد برای همکاری در اجرای مفاد این کنوانسیون در سرزمین خود و تحت اختیار خود، یک مرجع ملی در نظر می‌گیرد.
2- مفاد این کنوانسیون تاثیری بر حقوق طرفهای متعاهد به صورت انفرادی یا مشترک در تصویب و اجرای اقدامات صریح تر از آنچه در این کنوانسین آورده شده است، نخواهد داشت.
ماده 27
«گزارشها»
هر مرجع ملی گزارشهای مربوط به اقدامات انجام گرفته در خصوص اجرای مفاد این کنوانسیون و پروتکلهای آن را در فواصل منظمی که توسط کنفرانس طرفها تعیین می‌شود ارایه خواهد نمود. دبیرخانه گزارشهای رسیده برای تمامی طرفهای متعاهد منتشر خواهد کرد.
ماده 28
«اجرا و قبول»
طرفهای متعاهد جهت اطمینان از اجرای مفاد این کنوانسیون یا پروتکلهای آن، در گسترش خط مشی‌ها همکاری خواهند کرد.
ماده 29
«مسوولیت و جبران خسارت»
هر یک از طرفهای متعاهد با در نظر گرفتن اصول مربوطه و ضوابط حقوق بین‌الملل، متعهد به گسترش قوانین و آیین کار مناسب در ارتباط با مسوولیت و جبران خسارات وارده به محیط زیست دریای خزر ناشی از نقض مفاد این کنوانسیون و پروتکلهای آن خواهند بود.
ماده 30
«حل اختلاف»
1ـ در صورت بروز اختلاف بین طرفهای متعاهد در ارتباط با اجرا یا تفسیر کنوانسیون یا پروتکلهای آن، طرفهای کنوانسیون از طریق مذاکره یا سایر روشهای مسالمت‌آمیز به انتخاب خود برای رفع اختلاف اقدام خواهند کرد.
بخش نهم «مواد نهایی»
ماده 31
«امضاء، تصویب، پذیرش، موافقت و الحاق»
1ـ کنوانسیون برای امضای دولتهای ساحلی خزر از تاریخ 4 نوامبر 2003 تا 3 نوامبر 2004 مفتوح خواهد بود.
2ـ کنوانسیون به تصویب، پذیرش یا موافقت دولتهای ساحلی خزر خواهد رسید. کنوانسیون برای الحاق هر یک از دولتهای ساحلی خزر طبق قوانین ملی آن کشور از تاریخی که کنوانسیون برای امضا بسته شده، مفتوح خواهد بود.
3- اسناد تصویب، پذیرش، موافقت یا الحاق در نزد امین به امانت گذاشته می‌شود.
ماده 32
«حق شرط»
این کنوانسیون هیچ حق شرطی ندارد.
ماده 33
«لازم‌الاجرا شدن»
کنوانسیون 90 روز پس از تاریخ سپردن سند تصویب، پذیرش، موافقت یا الحاق توسط تمامی دولتهای ساحلی خزر لازم‌الاجراء خواهد شد.
ماده 34
«اصلاح کنوانسیون و پروتکلها»
1ـ هر یک از طرفهای متاهد می‌توانند جهت اصلاح این کنوانسیون یا هر یک از پروتکلها پیشنهاد دهد. این اصلاحات باید در جلسه اجلاس طرفهای متعاهد از طریق اتفاق آراء به تصویب رسد.
2ـ متن پیشنهادی اصلاحیه کنوانسیون یا هر پروتکلی به دبیرخانه ارائه خواهد شد و دبیر خانه حداقل 90 روز قبل از جلسه تصویب اصلاحیه پیشنهاد شده، آن را به اطلاع تمامی طرفهای متعاهد خواهد رساند.
ماده 35
«امین کنوانسیون»
جمهوری اسلامی ایران وظایف امین را خواهد پذیرفت.
ماده 36
«متون معتبر»
این کنوانسیون به زبانهای فارسی، آذری، روسی، قزاقی، ترکمنی و انگلیسی بوده و تمامی متون دارای اعتبار یکسان می‌باشند و نزد امین به امانت گذاشته خواهند شد.
در صورت بروز اختلاف در تغییر یا کاربری این کنوانسیون یا پروتکلهای آن، متن انگلیسی به عنوان متن اصل قلمداد خواهد شد.
ماده 37
«در رابطه با مذاکرات وضعیت حقوقی دریای خزر»
هیچ گونه تفسیری از این کنوانسیون برای پیش قضاوت در مورد نتایج مذاکرات مربوط به وضعیت نهایی رژیم حقوقی دریای خزر جایز نیست.
منبع: www.reporter.ir
محمدامین معصومی:مسئول کمیسیون محیط زیست انجمن طرفداران توسعه بندرانزلی
