سرخاب روی پوسته ظاهری شهر
سرخاب روی پوسته ظاهری شهر
بی ثباتی مدیریتی متاسفانه در مدریریت شهری ما یک امر پایدار است و طول خدمت مدیران شهری خصوصا" شهرداران محترم بسیار کوتاه بوده است
مثل شهرداری بندر انزلی که از سال 1370 تا کنون طی 22 سال 10 شهردار داشته یعنی میانگین هر 2.2 سال یک شهردار جدید را بخود دیده است. طبیعی است که در چنین وضعیتی هر شهردار محترم جهت آ شنا شدن به امور و کادر پرسنلی و ظرفیت پیمانکاران و استعدادهای سرمایه گزاران و کلا مکانیزم اداره شهر ، حداقل یکسال فرصت نیاز داشته و طبعا فقط یک سال هم فرصت برایش باقی میمانده که توانائی ها و تجارب خویش را به نمایش بگذارد .
از آنجا که پروژه های زیر بنائی نیاز به تهیه طرح و مطالعات و تصویب دارند که حداقل یک سال زمان می برد ، یعنی مدت زمانی که لازم است تا پس از انجام مطالعات لازم و روند تصویب آن در شورا ها ی شهر و مراجع ذی ربط طی شود تا به مرحله تخصیص اعتبار و عقد قرارداد برسند لذا در عمل این شهر داران اگر هم می خواستند ، نمی توانستند دست به انجام پروژه های بزرگ و زیر بنائی بزنند . پس باید یک برنامه با پشتوانه مطالعاتی و پیش بینی های لازم جهت "تداوم عملیاتی " موجود باشد تا در طول خدمت شهرداران متوالی "مکلف به انجام برنامه به طورکامل " باشند .
از آنجا که پروژه هائی با ارقام ریالی بسیار کم و در زیر یک حد معین می تواند بدون سیر این روند ودریافت مجوزها اجرا شوند و هیچ مدیری توانایی صبر و صرف زمان در پروژه های بزرگ را ندارد تا شاهد بازدهی آن در زمان مدیریتی خود نباشد ، لذا بسرعت بسمت اجرا ی پروژه هائی متمایل می شوند که نیاز به مطالعات ندارند و بدون صرف انرژی جهت هرگونه طراحی بسرعت قابل اجرا هستند . در چنین شرایطی "دوباره سازی وتخریب و جمع اوری فرش پیاده رو ها در مسیر های اصلی و یا رنگ آمیزی جداول " از اولین گزینه های اجرای کار هستند . برخی نیز به تعویض یا حذف نرده های پارکها و و میادین می پردازند . البته بخشنامه ی عدم نصب نرده در میادین و گل باغها یکی از پروژهای متداول را عملا از لیست خارج کرده است .
برخی از مدیران شهری این طور می پندارند که با توجه به کم بودن حافظه بلند مدت شهر وندان و مشغول شدنشان در روز مره گی ، آنچه را که در دید اول رویت می شود ارزشمند تر است و لازم نمی دانند کارهائی در دستور کار باشد که در آینده و در زمان مدیران بعدی ثمر خواهند داد .
تازه اغلب اوقات پروژه هائی که در زمان مدیریت شهرداران قبلی انجام شده باشد و نیمه کاره به شهردار بعدی به ارث برسد ، در مدیریت جدید فراموش شده ورها خواهد شد ...مثل دروازه ماهی در این شهر.
چند سالی بود که در انزلی علیرغم کوتاهی عمر مدیریت ها و عدم ثبات آن خوشبختانه شاهد بودیم که حتی در مدت کوتاه هم ، با سرعت برخی کارهای ضروری و نسبتا زیر بنائی انجام شد و رضایت شهر وندان را نیز جلب کرد . مثل خیابان شیلات و عملیات اصلاح دفع آبهای سطحی شهر و باز سازی تخریب خیابان پاسداران که در اثر حفاریهای آب و فاضلاب ایجاد شده بود
به همین دلیل ذهنیت شهروندان خوش بین تر و امیدوار به آینده شهر شده بود که گویا روند رشدی مشابه سایر شهرهای استان و استان های هم جوار خود را دنبال خواهد کرد .
بروز یکباره انجام پروژه ها ی عمرانی سال های به خاطره رفته مانند "تخریب جداول سالم و تخریب فرش پیاده رو خیابان طالقانی " آ ب سردی است بر امید شهر وندان .
سوال اینجاست که ....هزینه های "تعویض فرش معابر و تعویض جداول سالم "حتی با توجیه "بلند بودن لبه ی جداول " کلا چقدر است؟ و اجرای این نوع پروژ ه های عمرانی در گذشته نه چندان دور چقدر هزینه داشته است؟ .....مگر همین مسیر در 20 سال گذشته 3 بار فرش آن عوض نشده است ؟؟ ضرورت و الویت انجام مجدد آن چقدر بوده ؟ آیا اقتصاد مقاومتی صرف هزینه ها در موارد بسیار مهمتر نیست ؟
آیا فراوانی این عملیات بخاطر آن است که نه نقشه وطرح ونه کد بر وکف می خواهدو نه تخصص .زیرا که یک اوستا کار ساده هم می تواند آن را انجام دهد وحتی تظارت چندانی را هم نیاز ندارد ؟
آیا این نیست که ابه این ترتیب همه مشغولند ؟ آیا درآمد های ناشی از عوارض شهر وندان نمی توانست صرف کارهای ضروری تر شود و نمی توانست صرف پروژه هایی ضروری تر مثل "احداث پل عابر پیاده بر روی شنبه بازار روگا " که مورد درخواست و پیگیری عده کثیری از شهروندان است بشود؟
آیا تعویض جداول و فرش معابر اصلی به جهت قابلیت نمایش در اکران اولشان است که اهمیت بیشتری دارد و بینندگان بیشتری را مجذوب می کند؟
حرفایی میفرمایید ها.
ما کارگران جدول کش و پیمانکاران جدول کش که خودمان آنقدر نیرو نداریم که هم درست کنیم و هم خراب کنیم.
تقسیم کار یعنی اینکه گروهی با شهرداری قرارداد ببندد که خراب کند و گروهی درست کند.
بالاخره مدیریت صحیح یعنی تقسیم فعالیت های شهری.
ما منتظریم که قرارداد جدیدی برای ترمیم ماهی های ورودی شهر از شهرداری بگیریم ولی از نظر اخلاقی درست نیست که خودمان هم خراب کنیم و هم درست. از پیمانکاران خراب کار خواهشمند است تا برای خراب کردن این سردر ورودی اعلام آمادگی نمایند