ازدکترعبدالمطلب برادران نویری بعنوان شهروند شایسته بندرانزلی تقدیرشد

پاسداشت دکتر«عبدالمطلب نویری»، شهروند شایسته بندرانزلی؛

تماشای عشق در آینه پنجاه سال طبابت

گیل نگاه / مریم ساحلی: در امتداد خیابان ناصرخسرو، به سمت  آواز امواج دریا اگر راه بیفتی، کوچه‌ای هست که در آن ساختمانی، روشنی را برایت روایت خواهد کرد. بنایی که میان ساختمان‌های بلند، هنوز هم قدِ خانه دیروزهاست با درخت نارنجی که شاخه‌هایش به رهگذران سلام می‌گویند و عطر بهارنارنجش، تابلویی را در آغوش می‌کشد که بر آن نام پزشک  موی سپید  اهل انزلی  نقش بسته است. «دکتر عبدالمطلب برادران نویری» نیم‌قرن است که طبیب دردهاست.

شامگاه مه‌آلود ۲۵ آبان  ما آنجا بودیم ، زیرشاخه‌های درخت نارنج در کوچه‌ای که  نشان از روشنای  تعهد دارد و مهر. به دعوت انجمن طرفداران توسعه بندرانزلی، تنی چند از فعالان اجتماعی، اهالی فرهنگ  و نمایندگان اصناف پای دیوار مطب دکتر برادران نویری انتظار می‌کشیدیم تا در پایان ساعت کارش، دیداری داشته باشیم با او. چند نوبت قرار بود، آیینی به پاسداشت همه زحمات وی برپا شود اما پزشک مهربان شهر همیشه طفره رفته؛ او نمی‌خواهد در برابر دوربین‌ها بایستد و تعریف و تمجید بشنود، او  می‌خواهد طبیبی باشد که مردم  را با لبخند  بدرقه می‌کند و  هر وقت که لازم باشد راهی خانه بیمارانی شود که نیازمند حضورش هستند بی‌آنکه  به‌حق ویزیتش بی اندیشد. او می‌خواهد تنها همان پزشک نیکوکاری باشد که  پرنده مهرش در قلب‌های مردم  شهر آشیان ساخته است.

درخواست مردم

در حیاط مطبش  ایستادیم  تا دوستی حضورمان را خبر دهد. همان وقت رئیس هیات مدیره انجمن طرفداران توسعه انزلی گفت:  قدردانی از خدمتگزاران به جامعه،  مقدمه‌ای برای ترویج فرهنگ ایثار و تعهد است. افرادی چون دکتر نویری نیازمند تقدیر ما  نیستند بلکه این ما هستیم که با قدرشناسی از ایشان جوان‌ترها را تشویق می‌کنیم تا در مسیر خدمت به هم نوعانشان مصمم‌تر گام بردارند و بدانند که تلاش‌هایشان دیده می‌شود و نام نیکشان در خاطره اجتماع  حک می‌شود. «هوشنگ اسماعیل نیا»  همچنین از ارسال نامه انجمن طرفداران توسعه و طوماری با امضا تنی چند از شهروندان به دنبال درخواست  بسیاری از مردم انزلی به  شورای اسلامی شهر خبر داد و افزود:  در این نامه خواستار وامگذاری پارک  انتهای خیابان ناصرخسرو  به نام این  پزشک نیکوکار و همچنین نصب سردیس ایشان در پارک شدیم تا باشد که بدین ترتیب شاهد  تکرار دکتر نویری ها  و ادامه راه ایشان از سوی پزشکان جوان باشیم.

ما بیمار نیستیم 

گفتند، وارد شویم.  از چارچوب اتاق کارش که عبور کردیم، او  کنار  میزش ایستاده و با تعجب   نگاهمان می‌کرد. دیدار چهره‌های آشنا و  قطار احوال‌پرسی‌ها،  فرصت اعتراض را از او گرفت.  گفتیم، بیمار نیستیم و این بار بی‌آنکه دردی گریبانمان را گرفته باشد، آمده‌ایم اینجا.

«امین حق ره» مدیر گروه گیلان کالچر جوانی ست که در به سامان رساندن مراسم مختلف یدی طولا دارد،  لب به سخن گشود و گفت:  نام دکتر نویری، خاطره‌ای  به‌یادماندنی در کسوت  پزشکی متعهد  است که در افکار عمومی  نقش بسته؛  پدران و مادران ما  از گذشته‌ها همواره تاکید داشته‌اند که دستان ایشان شفاست و ما باوجودآنکه می‌دانیم، دکتر راضی به  برگزاری مراسم تقدیر نیست بنا بر احساس وظیفه شهروندی  و همچنین درخواست‌های مکرر از سوی اقشار مختلف مردم تصمیم گرفتیم تا  با حضوری غافلگیرانه، نسبت به  خدمات ایشان ادای احترام کنیم.

 عاشقانه زیستن

دکتر «منوچهر معدل» داروساز نام‌آشنای شهر هم در این محفل  صمیمی گفت: هر زمآن‌که صحبت از عشق به میان می‌آید، مخیله انسان متوجه  یک  سَمتِ خاص می‌شود و غافل می‌شویم از این‌که هر انسان در هر لباس و کسوتی که باشد می‌تواند عاشق باشد و با عشق به زندگی و اطرافیانش نگاه کند. دکتر نویری یادگار نسل طلایی پزشکان فرهیخته است که سال‌ها صادقانه خدمت کرد. او موجب افتخار انزلی و گیلان است.

«لیلا مسروری» فعال محیط‌زیست نیز در این مراسم  خطاب به دکتر نویری  اظهار کرد:  اسم شما در خاطره همه ما، بزرگ و عمیق است. از زمان کودکی به یاد دارم، هرگاه هراس بیماری وارد خانه‌ای می‌شد، مطب شما یکی از اولین اماکنی بود که در ذهن  نقش می‌بست. بی‌تردید تعلق‌خاطر عمیق مردم به  این مکان به سبب ملاطفتی بود که با بیمارانتان داشته‌اید چراکه محبت شما همواره چون سرمی به  رگ‌های  ما تزریق می‌شود.

درمان جسم و جان

«حسن لایق کار» عضو انجمن طرفداران توسعه انزلی  به دکتر نویری گفت:  اگر برای برپایی مراسم تقدیر از شما فراخوان می‌دادیم، خیل عظیمی از جمعیت گرد می‌آمد اما ازآنجاکه با خلقیات شما آشناییم،  از این کار پرهیز کردیم. وی  یادآور شد:  مهارت در تشخیص و درمان  و همچنین  رعایت صداقت و اخلاق پزشکی دو ویژگی ارزشمندی است که سبب شده تا دکتر نویری به چنین محبوبیتی دست یابد. لایق کار همچنین  با گرامیداشت یاد و خاطره دکتر حکیمیان  که زمانی مهربانانه  به‌عنوان  یک جراح در انزلی مشغول به خدمت بود،  گفت:  بیمار، یک عنصر بیولوژیک نیست  بلکه نیازمند ارتباط و آرامش است و  مطب دکتر نویری مکانی  است که هم جسم و هم جان مردم  در آن مداوا  شده است.

«محمدتقی بارور» شاعر پیشکسوت انزلی نیز  دکتر نویری  را آفتابی دانست که  همواره حضورش روشنی‌بخش بوده  و بعد با خوانش  یکی از اشعار طنزش که به زبان  شیرین گیلکی   با مضمون  تاثیر ورزش بر سلامت سروده،  لبخند را بر لبان جمع حاضر نشاند.

اهمیت بهداشت و پیشگیری

اما پزشک  نیکوکار و موی سپید شهر چنین گفت: سال ۱۳۴۶ فارغ‌التحصیل شدم؛ دوران خدمت سربازی را در کردستان و لرستان پشت سر گذاشتم و  بعد هم راهی جنوب شدم  و ده سال در سواحل جنوب بودم. دکتر نویری  به سال‌های فعالیتش به‌عنوان مدیرکل بهداری بنادر خلیج‌فارس تا زمان پیروزی انقلاب  و پس‌ازآن بازگشت به گیلان اشاره  و اظهار کرد: یک سالی در رشت بودم و ازآن‌پس تاکنون در انزلی مشغول طبابتم.  در همه این سال‌ها از ارتباط با مردم احساس رضایت می‌کنم  اما از خودم راضی نیستم. همواره علاقه‌مند به  بهبود زندگی مردم هستم. ما  پیش از آن‌که  به درمان تب بیندیشیم باید کاری کنیم  تا اصلا  تبی ایجاد نشود. متاسفانه بهداشت ازیادرفته و تنها درمان می‌کنیم.

صدف بلورین برای پزشک نیکوکار

تندیس صدف بلورین که نشانی برای تقدیر از شهروندان شایسته  بندرانزلی است از سوی انجمن طرفداران توسعه و همچنین تابلویی زیبا، مذین به تصویر دکتر نویری و جملاتی از سوگندنامه  بقراط  توسط «محمدرضا امکچی»  مدیر گالری لوتوس  به پزشک نیکوکار شهر تقدیم شد تا همگان بدانند، خدمت، تعهد، مهر و نیکی نقشِ دل انگیز زندگی ست که هرگز از یاد نمی رود.